Niedziela Palmowa
Jest to święto upamiętniające triumfalny wjazd Jezusa do Jerozolimy. W tym dniu wierni odwiedzają kościoły, które ozdobione są gałązkami palmy, ale też gałązkami oliwki i mirtu. Po liturgii wierni wychodzą z kościoła niosąc te gałązki do domów. Często są one splecione w różne wzory, najczęściej krzyża. W domach wiesza się je na drzwiach lub w domowym ołtarzyku. Niektórzy wierzą, że mają one właściwości lecznicze i odstraszające złe moce. Ot, taki folklor. Tego dnia po raz drugi w Wielkim Poście, można spożywać ryby.
Wielki Tydzień – Poniedziałek
Wielki Tydzień – Wtorek
Oczywiści to kolejny dzień przygotowań do świąt. W tym dniu piecze słodkie ciastka wielkanocne, zwane koulourakia (gr. πασχαλινά κουλουράκια).
Wielki Tydzień – Środa
Wielki Tydzień – Czwartek
W wielu regionach Grecji w tym dniu, wywiesza się również czerwony materiał na zewnątrz domów, na znak, że tutaj mieszkają chrześcijanie.
W Wielki Czwartek na Rodos zbiera się drewna, z których utworzy się stos, który zapłonie w Wielką Sobotę.
Wielki Tydzień – Piątek
W wiosce Archangelos dzwon wzywa wiernych do kościoła o 2:00 w nocy, a o godzinie 4:00 rusza procesja, której przez cały czas towarzyszy dźwięk dzwonów. Procesja wraca do kościoła około godz. 6:00 rano. Kiedy kapłan odśpiewuje hymn „τον Κύριον υμνείτε” ludzie uderzają krzesłami o kamienną posadzką i kołyszą żyrandolami. To symbolizować ma trzęsienie ziemi tuż przed Zmartwychwstaniem Chrystusa.W tym dniu istnieje bezwzględny zakaz prac, zwłaszcza tych, z wykorzystaniem młotka i gwoździ. Sklepy i biura są pozamykane do południa, a tawerny i restauracje cały dzień. Rygorystycznie przestrzega się tego dnia postu. Niektórzy nie jedzą nic, inni tylko soczewicę, gotowaną na wodzie i zakwaszoną octem. Potrawę tę zwie się „Łzami Matki Boskiej”. Wielu ludzi pije tego dnia ocet, na pamiątkę Jezusa, któremu podano do picia ocet, gdy był na krzyżu. Bezwzględnie istnieje zakaz jedzenia wszelkich słodyczy.
Wielka Sobota
Wielka Sobota jest ostatnim dniem Wielkiego Tygodnia i zarazem ostatnim dniem Wielkiego Postu. Tego dnia dobiegają przygotowania do Paschy. Jeżeli ktoś nie zdążył pofarbować jajek lub upiec ciast, to ostatnią chwilą jest Sobota. Tego dnia przygotowuje się również zupę z podrobów, mageiritsę, przygotowuje się mięso na pieczeń – jagnię lub kozę. Jednak również tego dnia obowiązuje ścisły post. Nie wolno spożywać nawet oleju.
Przed Anastasi podpala się stos drewna (κουτσούρες), na którym młodzi starsi rzucają swoje bransoletki Marti. Również wówczas młodzi chłopcy wrzucają do ognia kawałki kłody, wymawiając życzenia. Zwyczajowo w różnych częściach Grecji urządza się sąd ad Judaszem, wieszając go lub paląc. Najczęściej następuje to w Niedzielę Wielkanocną, ale np. we wsi Agios Isidoros na Rodos, trwa to aż trzy dni, od Wielkiej Soboty do Wielkanocnego Poniedziałku.
W nocy przed północą rozpoczyna się liturgia Anastasi, w czasie, której ma miejsce zapalenie Świętego Światła przywiezionego z Jerozolimy. Następnie wierni odpalają swoje lambady od Paschału, składają sobie życzenia i pozdrawiają się słowami Christos Anesti!, czyli Chrystus zmartwychwstał, na co pozdrowiony odpowiada Alithos Anesti!, czyli Naprawdę zmartwychwstał! Po zapaleniu świec, ogień zanosi się do domu, dbając by nie zgasł po drodze. Na futrynie drzwiowej rysuję się zapaloną świecą znak krzyża oraz zapala się lampkę oliwną przed domowym ołtarzykiem. Ogień ten powinien palić się przez kolejnych 40 dni.
Już po nocnej mszy spożywa się cytrynową zupę z podrobów, zwaną mageiritsa. Podaje się również gotowane na twardo jajka, zabarwione na czerwono i świąteczny chleb tsoureki, którego korzenie sięgają Bizancjum.
Zmartwychwstanie – Niedziela Wielkanocna
Niedziela Wielkanocna to okres ucztowania, pieczenia barana i stukania się wielkanocnymi jajkami. Zaczyna się od śniadania świątecznego, przy zastawionym stole i w otoczeniu rodziny.
Tradycyjnie piecze się na rożnie baranka, rzadziej kozę. Pieczenie trwa kilka godzin i nie jest niczym przyjemnym dla wegetarian i co bardziej wrażliwych osób. Oprócz baranka, często piecze się kokoretsi, czyli kawałki wątroby, suto przyprawione i owinięte jelitami. Na pewno nie jest to przysmak dla tych, którzy nie jadają podrobów. We wsi Archangelos przygotowuje się rifiki. Jest to gliniane naczynie, w którym zapieka się przednią część kozy, wypełnioną ryżem i różnymi ziołami. Potrawa piecze się przez kilka godzin w piecu chlebowym. Na szczęście na wielkanocnym stole znajduje się wiele smakołyków, tak, że każdy znajdzie coś, co mu odpowiada. W końcu i tak najważniejsze jest towarzystwo i atmosfera.
Καλό Πάσχα και Καλή Ανάσταση!