Grecka szkoła podstawowa

Grecka szkoła podstawowa, czyli dimotiko scholio, to drugi etap, po przedszkolu w obowiązkowej edukacji dzieci. Grecja jako jedno z pierwszych państw europejskich wprowadziła w 1834 r. obowiązek szkolny. Na początku trwał on siedem lat. Obecnie obowiązek nauki wynosi dziesięć lat, z czego sześć przypada na podstawówkę.

Przyjęcia do szkoły podstawowej

Do pierwszej klasy przyjmowane są wszystkie dzieci, które w danym roku kalendarzowym kończą 6 lat i posiadają świadectwo ukończenia zerówki.
Zapisy do danej szkoły podstawowej zależą od miejsca zamieszkania ucznia. Nowy uczeń zanim zasiądzie w ławce musi przejść szczegółowe badania: kardiologiczne, okulistyczne i stomatologiczne oraz przedstawić książeczkę zdrowia z kompletem obowiązkowych szczepień.

Na uczniów czekają bezpłatne podręczniki oraz darmowy transport do oraz ze szkoły. Wydatki te pokrywane są z budżetu państwa.

Większość decyzji dotyczących nauki w szkole, podejmowana jest na ministerialnym szczeblu. Dotyczy to zarówno czasu trwania roku szkolnego, przerw, programu nauczania i innych, ale po kolei…

Rok szkolny w szkole podstawowej trwa zwykle 170 lub 35 tygodni, od 11 września do 15 czerwca. Organizacja czasu szkolnego w szkołach podstawowych jest określona na poziomie centralnym i powszechnie stosowana we wszystkich szkołach podstawowych na terenie. Rok szkolny podzielony jest na trzy kwartały. Pierwszy kwartał: od 11 września do 10 grudnia, drugi kwartał: od 11 grudnia do 10 marca oraz trzeci: od 11 marca do 15 czerwca.
W roku szkolnym przewidziane są dwie przerwy świąteczne, na Boże Narodzenie i Wielkanoc, w sumie cztery tygodnie. Letnie wakacje trwają od 16 czerwca do 10 września.

Tygodniowy rozkład zajęć

Szkoły są czynne od poniedziałku do piątku, a tygodniowy wymiar czasu nauki zależy od etapu nauki. W dwóch pierwszych latach nauki jest to 25 godzin tygodniowo (od 8:10 do 12:25) w dwóch kolejnych 30 godzin tygodniowo (do godziny 13:15) zaś w ostatnich klasach podstawówki, z powodu wprowadzenia języka obcego, liczba godzin nauki zwiększa się tygodniowo do 32. W żadnym przypadku, zajęcia obowiązkowe nie mogą kończyć się później, niż o godzinie 14.
Nie oznacza to, rzecz jasna, że o tej godzinie szkoła podstawowa zamyka swoje podwoje. Dzieci, których rodzice pracują lub z innych względów nie mogą opuścić wcześniej szkoły, mogą uczestniczyć w zajęciach dodatkowych. Zwykle są to zajęcia muzyczne, dodatkowa nauka języka, pomoc w odrabianiu zadań domowych lub po prostu zabawa. Warunkiem uczestniczenia dzieci w takich zajęciach jest zebranie grupy, co najmniej 15 chętnych. Dodatkowe zajęcia kończą się o 16:15.

Zajęcia rozpoczynają się wspólną modlitwą, najczęściej na boisku szkolnym. Następnie uczniowie rozchodzą się do swoich klas, przydzielonych na początku roku szkolnego. Jedynie zajęcia komputerowe, językowe lub gimnastyka odbywają się w innych miejscach, niż wyznaczona klasa.
Według regulacji prawnych w szkole podstawowej klasy mogą liczyć maksymalnie do 25 uczniów. Lekcje wszystkich przedmiotów prowadzi jeden nauczyciel, ale takich przedmiotów jak wychowanie fizyczne, języki obce i muzyka uczą nauczyciele danej specjalizacji.

Program nauczania

Poszczególne klasy w szkole podstawowej noszą nazwy kolejnych liter alfabetu (za wyjątkiem ostatniej, szóstej klasy): Α, Β, Γ, Δ, Ε, ΣΤ. Każdy z nich reprezentuje pewien poziom wiedzy, określony centralnie i szczegółowo opisany w programie nauczania.

Programy nauczania są opracowywane przez Instytut Polityki Edukacyjnej i zatwierdzane przez Ministerstwo Edukacji. W szkole podstawowej krajowe programy nauczania obejmują następujące przedmioty: religia, język grecki, matematyka, historia, ekologia, geografia, przyroda, wiedza o społeczeństwie, wychowanie artystyczne (np. muzyka), dwa języki obce oraz gimnastykę.

Szkoła podstawowa – ocenianie i promowanie

W szkole podstawowej ocena jest prowadzona przez nauczycieli w sposób ciągły. Przez pierwsze dwa lata nauki stosuje się wyłącznie oceny opisowe. Następnie, w klasach trzeciej i czwartej (Γ i Δ) wprowadza się stopnie w postaci liter, gdzie A, to ocena najwyższa, a D najniższa. W Klasach piątej oraz szóstej (Ε, ΣΤ) wdraża się punktację od 1 do 10. Im więcej punktów, tym lepsza ocena.

Uczeń w szkole podstawowej jest promowany do następnej klasy automatycznie. Wyjątek stanowi sytuacja, gdy jego frekwencja jest niedostateczna, lub ocena pracy, negatywna. W klasach 3 i 4, to sytuacja, gdy oceny D dominują w końcowej średniej uzyskanej dla poszczególnych przedmiotów. W klasach 4 i 5, gdy ogólna średnia utrzymuje się poniżej 4,5 przy skali do 10.

Uczniowie kończący klasę szóstą szkoły podstawowej otrzymują świadectwo ukończenia szkoły podstawowej (Απολυτήριο Δημοτικού), które uprawnia do rozpoczęcia nauki w szkole średniej I stopnia (Gymnasio).

O tym jednak już w następnym poście…