Kolos rodyjski, czyli słynny posąg boga słońca Heliosa, uważany był za szósty, z siedmiu cudów starożytnego świata. Posąg powstał dla uczczenia zwycięstwa mieszkańców wyspy nad wojskami macedońskimi, które w latach 305-304 p.n.e. oblegały miasto.
Gdzie stał Kolos rodyjski?
Co do lokalizacji posągu, nie ma jednoznacznych danych. Według jednych stał on u wejścia do portu Rodos, w miejscu, gdzie teraz stoją łania i jelonek, zaś statki wpływające do portu, przepływać miały pod jego nogami.Obecnie uważa się, że było to niemożliwe, a posąg stał prawdopodobnie przy świątyni Apollina, – tam, gdzie obecnie znajduje się Pałac Wielkich Mistrzów zakonu joannitów.
Wygląd Kolosa rodyjskiego, przyczyną jego upadku
To, co jest pewne to jego twórca, czyli rzeźbiarz z Lindos, Chares, uczeń mistrza Lizypa. Posąg powstawał przez 12 kolejnych lat, w latach 294-282 p.n.e., przybywając rokrocznie po 2 do 2,5 m.Posąg miał ponad 30 metrów wysokości, stał na 10-metrowym piedestale i ważył według różnych szacunków od 30 do 70 ton. Został zbudowany ze zdobycznego brązu, zaś jego szkielet wykonany został z żelaza.
Przypuszczalnie to korozja żelaznego szkieletu przyczyniła się do upadku posągu, który podczas silnego trzęsienia ziemi w latach 227/226 p.n.e. rozpadł się, a jego szczątki wpadły do morza.Powalony posąg nadal budził podziw starożytnych swoimi rozmiarami. Nie zdecydowano się, na wyciągnięcie jego szczątków z wody, gdyż przepowiednia delficka była temu przeciwna.
Dopiero w VII w.n.e. Arabowie, którzy zdobyli Rodos, wydobyli części rzeźby i sprzedali je na złom wędrownemu kupcowi. Nabywca, rozbił resztki posągu i wywiózł je na 900 wielbłądach.
Kolos rodyjski cieszył się sławą najwyższego posągu świata do roku 1886. Wówczas przerosła go wysokością, wzorowana na nim, nowojorska Statua Wolności.
Przypuszczalnie to korozja żelaznego szkieletu przyczyniła się do upadku posągu, który podczas silnego trzęsienia ziemi w latach 227/226 p.n.e. rozpadł się, a jego szczątki wpadły do morza.Powalony posąg nadal budził podziw starożytnych swoimi rozmiarami. Nie zdecydowano się, na wyciągnięcie jego szczątków z wody, gdyż przepowiednia delficka była temu przeciwna.
Dopiero w VII w.n.e. Arabowie, którzy zdobyli Rodos, wydobyli części rzeźby i sprzedali je na złom wędrownemu kupcowi. Nabywca, rozbił resztki posągu i wywiózł je na 900 wielbłądach.
Kolos rodyjski cieszył się sławą najwyższego posągu świata do roku 1886. Wówczas przerosła go wysokością, wzorowana na nim, nowojorska Statua Wolności.
Zdjęcie repliki Kolosa, wykonałam w miejscowości Faliraki, przed restauracją Colossus.
