Przemysł na Rodos
W pierwszym okresie okupacji włoskiej (1912-1923) działalność przemysłowa Dodekanezu dopiero raczkowała. Powstało kilka zakładów, które produkowały na potrzeby miejscowej ludności. W kolejnych latach sektor przemysłowy szybko się rozwinął i zdominował gospodarkę Dodekanezu, a zwłaszcza Rodos. Sektory najbardziej rozwinięte w latach 1923-1936 to przemysł tytoniowy, winiarski, ceramiczny, tkacki i naftowy. Rozwinęła się też produkcja mydła oraz mąki. Nadwyżki produktów wysyłano m.in. do Włoch.
Fabryka jedwabiu
W południowej części wyspy, w południowo-zachodniej części nieistniejącej już wioski San Marco otworzono fabrykę produkującą jedwab. Kompleks zakładowy obejmował wszystkie etapy produkcji od pozyskiwania kokonów, poprzez przędzenie i magazynowanie.
W zespole przemysłowym było nawet miejsce na mieszkania i jadalnię dla pracowników.
Niestety, podczas rządów brytyjskich przemysł jedwabny przestał funkcjonować, a podczas okupacji niemieckiej fabrykę wykorzystywano jako wiejskie więzienie.
Po wojnie opuszczone budynki były wykorzystywane przez okolicznych rolników.
W 1998 r. Ministerstwo Kultury uznało fabrykę jedwabiu za zabytek i przeznaczono do konserwacji. Niestety do dziś budynek pozostaje opuszczony, a żadne prace konserwatorskie, ani remontowe nie zostały przeprowadzone.
