Jeżdżąc po Grecji i oglądając zabytki sakralne, nie sposób pominąć tych stojących na cmentarzach. Tam, bowiem stoją zwykle najstarsze i często pięknie zachowane kaplice. Odwiedzając te miejsca zwróciłam uwagę na wszędobylskie rośliny, wśród których przeważają wysokie, strzeliste cyprysy. Cyprys to wolno rosnące, długowieczne drzewo, bardzo popularne na całym obszarze śródziemnomorskim. Dożywa nawet tysiąca lat. Cyprys powszechnie uważany jest za symbol żałoby. Symbolizuje także troskę, smutek, śmierć, rozpacz, ale równocześnie trwałość, nieśmiertelność, życie pośmiertne, odrodzenie, zmartwychwstanie, świętość życia i płodność. Dlaczego stał się takim symbolem, niech odpowie na to pewien mit.
Cyparissos (Κυπάρισσος ) był jednym z kochanków Apollona. Bóg w dowód uczucia podarował mu jelenia o złotych rogach, którego młodzieniec umiłował i bardzo się do niego przywiązał. Pewnego dnia chłopiec wybrał się na polowanie i przypadkowo trafił swoim oszczepem, odpoczywającego w cieniu drzewa ulubieńca. Zwierzę wykrwawiło się na śmierć na jego oczach. Chłopak pogrążył się w rozpaczy, aż w końcu zmarł z żalu. Wówczas Apollo zamienił go w drzewo, które wyrosło obok pochówku jelenia. W ten sposób cyprys stał się drzewem smutku i żałoby.
Cyprys w mitologii poświęcony był Hermesowi, który towarzyszył zmarłym do wrót oraz Hadesowi, bogowi podziemi. Sadzono go na grobach już od czasów starożytnych. Starożytni Rzymianie używali jego gałęzi przy pochówku.
Także religia chrześcijańska uznaje cyprys za symbol nieśmiertelności, być może ze względu na swoją długowieczność. Dodatkowo ze względu na swoją strzelistą sylwetkę uważany jest za drzewo, które stanowi pomost między ziemią a niebem.
Dlatego też do dnia dzisiejszego cyprysy to popularne rośliny cmentarne. Nie wierzycie? W czasie kolejnej wędrówki po Grecji spójrzcie na tamtejsze cmentarze, nawet przejeżdżając. Kierunek wskażą wam cyprysy.
