Rodos ze względu na swoje strategiczne położenie na styku kontynentów, miał zawsze ogromne znaczenie dla handlu, ale i dla obronności. Nie bez powodu miasto opasano grubym sznurem murów obronnych i dodatkowo wzmocniono licznymi twierdzami i bastionami. Wszystko to miało na celu zatrzymać ataki nieprzyjaciół. O murach pisałam w innym poście, tutaj, gdzie można pooglądać sobie nie tylko mury, lecz także umieszczone w nich bramy. Co do fortyfikacji, to w 2015 roku, w ramach dni otwartych można było zwiedzić wiele z tych, niedostępnych, na co dzień budowli. Udostępniono wówczas takie obiekty, jak:
Bastion Św. Jerzego, Bastion dell Carretto, Archeologiczne molo Mills, Wieżę Naillac, a także Twierdzę św. Mikołaja. I o tej ostatniej chciałabym napisać kilka słów.
Jest to chyba jeden z najbardziej znanych budynków w mieście Rodos, w dodatku jeden z najbardziej widocznych i to zarówno od strony morza, jak i lądu. Jest też budynkiem chyba najbardziej rozpoznawalnym i najczęściej fotografowanym. Znajduje się w porcie Mandraki, tuż przy wejściu do portu.
Twierdza św. Mikołaja została zbudowana w 1464 roku przez wielkiego mistrza Zacosta, jako sposób radzenia sobie z ciągłymi groźbami ze strony sułtana Mahometa i jego floty. Nazwa twierdza wzięła od świętego Mikołaja (Αγίου Νικολάου), opiekuna marynarzy. Przypuszcza się, że dostała takie imię, gdyż stanęła w miejscu gdzie wcześniej stała kapliczka pod wezwaniem św. Mikołaja. Twierdzę nazywano też Wieżą Burgunda lub też „Port des galeres”. Po trzęsieniu ziemi w 1481 roku został odbudowany przez M. D 'Aubusson, który dodatkowo wzmocnił budowlę. Twierdza opierała się atakom przez wiele lat, aż do 1522 roku, kiedy to poddała się tureckiemu najeźdźcy.
W 1863 roku wewnątrz twierdzy umieszczono nowoczesną latarnię, w miejsce starej, istniejącej od 1675 roku. Wykonawcą była francuska firma, która podobną latarnię umieściła również po przeciwległej stronie wyspy, na Prassonisi.
Na skutek czasu, działania morza oraz czynnika ludzkiego Ministerstwo Kultury zdecydowało o zamknięciu twierdzy dla zwiedzających i rozpoczęciu prac konserwatorskich. Tak, więc od 1998 roku do dzisiaj pozostaje ona zamknięta dla ogółu. Od 2005 roku, czyli od zakończenia prac rekonstrukcyjnych pozostaje ona w dyspozycji Greckiej Marynarki Wojennej. W wyjątkowym czasie i okolicznościach można wejść do jej wnętrza np. podczas „Otwartych drzwi”, jak to miało miejsce w 2015 roku, czy podczas uroczystej liturgii niemal rok temu.
