Wewnątrz mieściły się dwa piętra. Na górze było oś i układ napędowy, zaś dolne służyło do mielenia ziarna i do jego przechowywania. Oba poziomy (górny i dolny), połączone były wąskimi schodami. Wiatrak taki mógł szlifować 20-70 kg ziarna na godzinę w zależności od intensywności i kierunku wiatru.
Wiatrak w wiosce Vati
Wieś Vati znana była niegdyś z dużych obszarów, na których uprawiano zboża. Dlatego też na tym obszarze zachowało się kilka wiatraków. Znajdują się one w rozsypce. Najlepiej zachowany jest wiatrak Papagiorgi, lecz
i on popada w ruinę. Jeżeli nie obejmie się go ochroną i konserwacją, to w niedługim czasie pozostanie w tym miejscu jedynie tabliczka informacyjna. Już teraz dach jest w fatalnym stanie i powiem szczerze, że wchodziłam do niego z
duszą na ramieniu.