Stare Miasto Rodos otoczono grubymi, solidnymi murami, o których pisałam już wcześniej tutaj. Jak wiadomo, aby dostać się do miasta należy przejść przez bramę. Początkowo Rodos posiadał kilka bram usytuowanych, ze względu na swe położenie na północnym krańcu wyspy.
Wejście za mury, czyli bramy Starego Miasta Rodos
Trzy bramy odpowiadały rzeczywistym potrzebom mieszkańców: Brama św. Katarzyny, dająca dostęp do portu handlowego: Brama św. Jana, którą można było dostać się do wiosek leżących na wschodnim wybrzeżu oraz Brama d’Amboise, z dostępem na zachodnie wybrzeże.
Były to główne bramy miasta, lecz nie jedyne. W sumie jest ich 11, nie licząc przejść w murach. Ich krótką charakterystykę postaram się przybliżyć poniżej, a nuż komuś odwiedzającemu Rodos, może się to przydać.
Lista nie jest alfabetyczna, ani uszeregowana według wielkości bramy, jej ważności, czy też innych kryteriów. Opisuję je w takiej kolejności, w jakiej pojawiały się w trakcie mojego spaceru.
Gotowi, to zaczynamy…
Brama Wolności (Πύλη Ελευθερίας)
Brama ta jest stosunkowo młoda. Została otwarta przez Włochów w 1924 roku, jako symbol wyzwolenia od panowania tureckiego. Przez tą bramę można wydostać się do portów Kolona i Mandraki. Mimo, że jest to nowoczesna brama, to została ona zbudowana z poszanowaniem stylu architektonicznego średniowiecznych bram. Przez bramę tą można przejechać samochodem, aby dostać się do Placu Simi, gdzie znajdują się ruiny świątyni Afrodyty oraz Miejska Galeria Sztuki.
Brama Apostoła Pawła (Πύλη Αγίου Παύλου)
Brama została zbudowana w drugiej połowie XVwieku, aby umożliwić dostęp do ufortyfikowanego miasta i portu Kolona. Brama Świętego Pawła została niemal całkowicie zburzona podczas II wojny światowej i została odbudowana wraz z Bramą Morską, w 1951 roku.
Brama Arsenału (Πύλη Ταρσανά)
Brama została zbudowana w XIV wieku przez wielkiego mistrza Juan Fernandez de Heredia, którego herb jest na szczycie bramy. W 1908 roku administracja turecka zburzyła boczne wieże, umożliwiając dojazd do portu Kolona. Dziś dzięki bezpośredniemu połączeniu z bramą Wolności umożliwia szybki przepływ pojazdów pomiędzy portem Kolona i nowym miastem.
Brama Arnaldo (Πύλη Αρνάλδου)
Jest to mała brama, którą można pieszo dostać się do Nowego Szpitala Świętego Jana, w którym znajduje się obecnie Muzeum Archeologiczne w Rodos.
Brama Morska (Πύλη Θαλασσινή)
Brama ta zwana potocznie Bramą św. Katarzyny, była jak już wspominałam, jedną z głównych bram miasta. Została zbudowana w 1478 przez Wielkiego Mistrza Pierre d’Aubusson w celu wzmocnienia fortyfikacji Rodos, w obawie przed atakiem tureckim. Atak taki rzeczywiście miał miejsce zaledwie dwa lata później.
Brama ta jest jedną z najpiękniejszych bram Starego Miasta. Przypomina bardziej dzieło sztuki, niż strukturę obronną. Po obu stronach bramy znajdują się ogromne wieże, zaś wewnątrz są rzeźbione figury Matki Boskiej, Świętego Jana i Świętego Piotra.
Brama miała znaczenie handlowe, to przez nią dostawano się na plac, na którym składowano przypływające na wyspę towary. Przez bramę prowadziła też droga do młynów zbożowych, umieszczonych na portowym molo, w handlowej części miasta.
Brama ucierpiała w działaniach wojennych podczas II wojny światowej. W 1951 roku brama została odrestaurowana przez administrację grecką wraz z Bramą Świętego Pawła.
Brama ta jest jedną z najpiękniejszych bram Starego Miasta. Przypomina bardziej dzieło sztuki, niż strukturę obronną. Po obu stronach bramy znajdują się ogromne wieże, zaś wewnątrz są rzeźbione figury Matki Boskiej, Świętego Jana i Świętego Piotra.
Brama miała znaczenie handlowe, to przez nią dostawano się na plac, na którym składowano przypływające na wyspę towary. Przez bramę prowadziła też droga do młynów zbożowych, umieszczonych na portowym molo, w handlowej części miasta.
Brama ucierpiała w działaniach wojennych podczas II wojny światowej. W 1951 roku brama została odrestaurowana przez administrację grecką wraz z Bramą Świętego Pawła.
Brama Matki Boskiej (Πύλη Παναγίας)
Brama Matki Boskiej to nowoczesna brama, przewidziana w planie zagospodarowania miasta przez włoską administrację, aby umożliwić ruch pojazdów wewnątrz średniowiecznego miasta. Nazwa bramy pochodzi od pobliskiego kościoła Matki Boskiej z Burgu, czyli z mieszczańskiej części Starego Miasta.
Brama Akandia (Πύλη Ακαντιάς)
Brama ta należy do nowoczesnych bram. Otwarta została przez administrację włoską w 1935 roku, aby połączyć port handlowy w strefie południowo-wschodniej części miasta z Bramą Matki Boskiej, w części północno-wschodniej.
Brama św. Jana (Πύλη Αγίου Ιωάννου)
Brama Świętego Jana, znana jest powszechnie jako Brama Koskinou, gdyż można dostać się nią na wschodnie wybrzeże oraz do wioski Koskinou. Inną nazwą tej bramy, to Czerwone Drzwi (Πόρτα Κόκκινη). Zgodnie z tradycją podczas oblężenia w 1522 roku, tak wiele ludzi zginęło pod tą bramą, że kamienie zabarwiły się na czerwono.
Zewnętrzna Dziurawiec Brama została zbudowana przez Wielkiego Mistrza d’Aubusson, aby chronić wcześniejsze fortyfikacje zbudowane przez Wielkich Mistrzów Fluvian, Milly i Zacosta. Na zewnątrz bramy umieszczono herb Wielkiego Mistrza J. De Milly, zaś od wewnętrznej strony umieszczony jest herb Wielkiego Mistrza d’Aubusson oraz obraz św. Jana. W 1912 roku wojska włoskie wkroczyły do miasta właśnie przez tą bramę.
Zewnętrzna Dziurawiec Brama została zbudowana przez Wielkiego Mistrza d’Aubusson, aby chronić wcześniejsze fortyfikacje zbudowane przez Wielkich Mistrzów Fluvian, Milly i Zacosta. Na zewnątrz bramy umieszczono herb Wielkiego Mistrza J. De Milly, zaś od wewnętrznej strony umieszczony jest herb Wielkiego Mistrza d’Aubusson oraz obraz św. Jana. W 1912 roku wojska włoskie wkroczyły do miasta właśnie przez tą bramę.
Brama św. Atanazego (Πύλη Αγίου Αθανασίου)
Została wybudowana w latach 1441/42, przez wielkiego mistrza Jeana de Lastic. Nazywana jest przez mieszkańców bramą św. Franciszka, od usytuowanego nieopodal bramy kościoła św. Franciszka z Asyżu. Obok bramy znajduje się wieża św. Marii, z jej wizerunkiem od frontu.
Według tradycji drzwi bramy zostały zamknięte w 1501 przez Wielkiego Mistrza d’Aubusson ze względów bezpieczeństwa.
Na Boże Narodzenie roku 1522, po kapitulacji miasta 20 grudnia, sułtan Sulejman Wspaniały wszedł tą bramą do miasta. Następnie rama została zamknięta ponownie i pozostała zamknięta do 1922 roku, kiedy to Włosi otworzyli ją na pamiątkę 400 –lecia tego wydarzenia. Brama pozostała otwarta do dziś.
Według tradycji drzwi bramy zostały zamknięte w 1501 przez Wielkiego Mistrza d’Aubusson ze względów bezpieczeństwa.
Na Boże Narodzenie roku 1522, po kapitulacji miasta 20 grudnia, sułtan Sulejman Wspaniały wszedł tą bramą do miasta. Następnie rama została zamknięta ponownie i pozostała zamknięta do 1922 roku, kiedy to Włosi otworzyli ją na pamiątkę 400 –lecia tego wydarzenia. Brama pozostała otwarta do dziś.
Brama d’Amboise (Πύλη ντ’Αμπουάζ)
To największa i najbardziej imponująca brama z obronnego punktu widzenia. Brama została zbudowana przez Wielkiego Mistrza d’Amboise i nosi jego imię. Budowlę dokończono w 1512 roku.
Brama posiada potrójny pas obronny z dwoma okrągłymi wieżami i zadaszonym wejściem. Strzegą jej też potężne wieżyce. Gdyby wróg pomimo wszystko zdołał przedostać się przez bramę, to wciąż nie uzyskałby dostępu do miasta, ponieważ d’Amboise zmodyfikował konstrukcję ścian, pomiędzy zewnętrzną, a wewnętrzną bramą miasta.
Brama posiada potrójny pas obronny z dwoma okrągłymi wieżami i zadaszonym wejściem. Strzegą jej też potężne wieżyce. Gdyby wróg pomimo wszystko zdołał przedostać się przez bramę, to wciąż nie uzyskałby dostępu do miasta, ponieważ d’Amboise zmodyfikował konstrukcję ścian, pomiędzy zewnętrzną, a wewnętrzną bramą miasta.
Brama św. Antoniego (Πύλη Αγ. Αντωνιου)
Brama Świętego Antoniego była starą bramą w fortyfikacji Rodos. Po przebudowach, które dokonał w XVI wieku Wielki Mistrz d’Amboise, stała się ona ostatnią bramą broniącą dostępu do miasta, wśród przeprojektowanych murów.
