Symbole narodowe, takie jak hymn, flaga, godło, pieczęć czy dewiza, określają tożsamość państwa oraz służą w relacjach z innymi tworami państwowymi. Bardzo ważną funkcją jest utrzymywanie tożsamości narodowej mieszkańców. Greckie symbole narodowe były i nadal są bardzo ważne dla Greków, którzy są dumni z nich i wykazują sporą lojalność do swoich symboli narodowych.
Flaga
Flagę Grecji tworzą cztery białe i pięć niebieskich pasów ułożonych naprzemiennie oraz biały krzyż w lewym górnym rogu. Kolory biały i niebieski są narodowymi barwami Grecji. Naprzemienny układ poziomych pasów symbolizuje błękit fal mórz otaczających Grecją i biel skał wybrzeża. Grecki krzyż w lewym rogu flagi symbolizuje przywiązanie i szacunek Greków do Kościoła Ortodoksyjnego. Wygląd i kolorystyka flagi Grecji pozostaje niezmieniona od czasu Powstania Narodowego z roku 1821. Pierwsza oficjalna flaga Grecji została ustanowiona 15 marca 1822 roku.
W 1828 roku na fladze pojawił się biały krzyż na niebieskim tle i obowiązywała ona do 1969 roku, kiedy to przywrócono jej wygląd z 1822 roku. Od 22 grudnia 1978 roku obowiązuje obecna flaga.
W 1822 roku , zaledwie rok po ogłoszeniu niepodległości, nastąpiło pierwsze Zgromadzenie Narodowe w Epidauros . Zgromadzenie to uchwaliło wówczas ” Tymczasową Konstytucję Grecji „. Ustanowiono wówczas wygląd i kolory flagi narodowej. Zrezygnowano z kolorów czerwonego i zielonego, gdyż kojarzyły się z islamskim Imperium Osmańskim . Wybór padł więc na niebieski i biały, jako kolory, które miały symbolizować błękit Morza Egejskiego i białe fale.Teoria dotycząca liczby pasów, mówi o jego związku z liczbą sylab w haśle rewolucjonistów „Ελευθερία η θάνατος!” czyli, „Wolność albo śmierć!”. Święto greckiej flagi jest obchodzone w dniu 27 października.
Herb
Godło Grecji zostało przyjęte w 1975 roku. Godłem państwowym jest biały krzyż na niebieskim tle na tarczy herbowej, otoczony wieńcem laurowym. Hymn
Hymn Grecji wywodzi się z poematu „Hymn do Wolności” („Hymnos stin Eleftheria”) autorstwa wieszcza narodowego Dionizosa Solomosa. Poemat ten powstał w 1824 r., a inspirowany był oraz poświęcony walce narodu greckiego w Powstaniu Narodowym w 1821 roku. Hymn opiewa męstwo bojowników greckich, opisuje ich cierpienia i poświęcenie, potępia politykę mocarstw wobec Grecji. W roku 1828 znany muzyk z wyspy Kerkira Nicolaos Mantzaros skomponował muzykę do poematu Solomosa.
W Grecji jako hymn państwowy został zatwierdzony przez króla Jerzego I w 1864 roku. Księga Rekordów Guinnessa wymienia go jako najdłuższy hymn (158 zwrotek), lecz najczęsciej śpiewa się tylko pierwszą zwrotkę. Melodię pieśni wyróżnia nietypowe metrum sześciomiarowe, wywodzące się z ludowego tańca.
Hymn do wolności
Σε γνωρίζω από την κόψη,
του σπαθιού την τρομερή,
Σε γνωρίζω από την όψη,
που με βια μετρά[ει] τη[ν] γη.
Απ’ τα κόκαλα βγαλμένη,
των Ελλήνων τα ιερά,
Και σαν πρώτα ανδρειωμένη [or -μένοι],
χαίρε, ω χαίρε Ελευθεριά.
Εκεί μέσα εκατοικούσες
πικραμένη, εντροπαλή,
κι ένα στόμα ακαρτερούσες,
«έλα πάλι» να σου πει.
Poznajemy cię od dawna
o, bosko odzyskana,
po światłach w twych oczach
i po blasku twego miecza.
Z świętych grobów Greków
twa dzielność triumfuje,
witamy cię znów –
Bądź pozdrowiona, Wolności,
bądź pozdrowiona!
